La floro kiun mi havis
Dediĉita al via devotismo,
Neniam havis
Nek frue pluvoj
Nek malfrue pluvoj,
Ke ŝprucis mia pasio.
Ne panpecetoj
De via lakta vojo.
Eĉ kareso ne falis
De via konstelacio.
Kaj sen premeditante ĝin,
Kaj sen Antaŭkoni,
Ĝi velkis interne la koro.
Mia sento ne estis
Manao el la alta ĉielo,
Ne ĉiamverda folio,
Nek mirinda bastono de Aaron.
Sen pensi,
Sen plani ĝin
Mia pasio estis
Sekigita interne.
